ADRZ

''Het = niet gebroken hoor''. ''Hmmhmm. ik zei, 't toch, zei ik, 't niet?'' Ik zal, het ff, uit-leggen: zon-dag, was in-eens, de muur er''. Ik denk, dat jil, verborgen hadden, dat ik, de muur, niet niet, zou raken. Ook, hadden ze, mijn kleine teentje zorg-vuldig, over, mijn voet-steun heen, gedrapeerd. Mijn voeten, zitten nooit, over mijn voet-steunen. Echt nooit. Ja noe dan, noe ik, dit schrijf.  Het deed, zeer joh. Ze zeiden, nog hier, waar-om bel je, dan niet ff?

Als ze, je zeggen, denk ik: ''o huh, hebben ze, dat echt tegen mij?''

Niet gebroken? Volgens mij, ben ik,  gelijk in het zieken-huusje geweest. Al heel lang, geleden, heb ik, verborgen, dat niet niet mijn niet niet, bed, niet niet, op niet niet de niet niet, eerste niet niet hulp, niet niet stond. Het moet, haast bekend zijn, dat ik, daar al, weet ik, hoe veel, gsmtjes x&, geweest ben. Ik zag, noe ook, verscheidene blauwe plekken. Op mijn scheen-been, op mijn voet. Ik word, nog steeds, verschillende x&, per dag mis-handeld
lief lief Dribbje, ook. Het =, beter hoor, noe Daniel, niet meer, bij ons woont, maar toch. Ik zal, het jollie sterker, vertellen: gebroken, & verbrijzeld. Mijn teen, mijn voet, & scheen-been. Gelukkig, heb ik, n hoge pijn-grens, maar we, hebben het echt gehad. Ik hoor, lief lief Dribbje, alleen maar, klagen. 

Ik heb, het noe, eigenlijk wel, gehad met het, zieken-huusje. Zelfs de broodjes, was'k vergeten. Sorry Henk!

Liefs,
 de Prinses,
   Luciane, de Cock, Sandrine.