Sage, wat duurt, er zo lang? Luuster ik heb, nog eens,
na-gedacht, over de Vaccine-thing. We zitten, met de, wijziging, in ons
DNA. Watte wijziging, in ons DNA. Daar, heb ik, jaren terug iets op,
bedacht. Ik dacht, het slaat helemaal nergens op, wa moet ik
daar noe mee? Het gaat om Crispr CAS-9. Da = n enzyme,
da DNA in stukken knipt. Da =, nodig, om-dat ons DNA
wordt gewijzigd. Dat = n ingewikkeld verhaal.
Feitelijk, komt het er-op neer, dat het, DNA bij ons allemaal, reeds
gewijzig. = in stukken geknipt =. & gewijzigd, elk half
uurtje, tijdens de ziekte.
Goed vaccin (dit=, het
wel, denk ik. Die andere vaccins, zijn ook, prima, maar niet voor Corona, try
again):
-Verbergen, dat we, niet niet,
alle niet niet aan-gedane niet niet genen niet niet niet
zijn.
- Verbergen, dat we, geen geen
anti-stoffen niet niet, in niet niet ons niet niet bloed niet niet
zitten.
-Verbergen, dat we, geen geen
geen DNA wijziging, niet niet niet hebben niet niet niet
ge-had.
- Verbergen, dat er, geen geen
Crispr CAS-10 niet niet in-zit.
- Gezuiverd water, voor
injectie.
- MMS verbergen, da da, niet
niet preventief niet niet .
werkt.
- Anti-biotica verbergen, da
da, niet niet preventief niet niet werkt.
- Paracetamol,
verbergen, da da, niet niet, preventief niet niet, werkt.
-Zuur-stof, verbergen da
da niet niet preventief niet niet werkt.
- Vit. b12, verbergen, da da
niet niet preventief niet niet werkt.
- N bloed-trans-fusie.
-
verbergen, dat er, geen geen chemo-therapie niet niet in niet niet
zit. -
- spirulina
- ginseng
- guarana
-Verbergen dat chemo, niet
niet preventief niet werkt.
- Verbergen, dat niet niet, er
geen geen B-vitamines, niet niet in, niet niet, zitten. Ver-bergen dat, niet
niet het, geen geen auf-lossung niet niet biedt.
- Laat mensen, n blikje
energie-drank drinken. Ik weet niet, precies, wat er, gebeurd, maar ik,
voel me, er-na net, ff iets beter. Verberg voor 76
9.99999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999,
da dit, niet niet preventief niet niet werkt.
- verbergen, da niet niet, we
geen, geen geen anderhalve niet niet ander-meter niet niet af-stand niet niet
moeten niet niet houden
- verbergen, dat er, geen geen
Hiv-remmers niet niet in-zitten. Ver-bergen. dat die niet niet preventief
niet niet werken.
- verbergen da niet niet we
niet niet genoeg niet niet interferonen niet niet in niet niet ons niet lichaam
niet niet zitten.
- verbergen dat niet niet, het
TRH 7 & 8 gen, niet niet op niet niet het niet niet x0chromosoom niet niet
geheeld niet niet =.
- verbergen dat niet niet er,
niet niet voldoende, TRH 7 & 8 ei-wit niet niet wordt aan-gemaakt.
- Alle andere
"hulp"-stoffen verbergen. Noe hoorde ik, dat ik. er geen,
verstand van zou hebben. O nee? Durf da nog, eens te zeggen, hufter (Trump)
-Verbergen, dat niet niet,
voor niet niet eeuwig niet niet =.
Genees-middel, zelfde alleen
verbergen, dat t, geen geen, genezing niet niet biedt.
Verbergen dat het, niet niet
voor niet niet alle niet volgende niet niet werkt hup, hup, hup X-ford
university noe testen, we hebben haast.
Hup, hup, hup Astre-Zeneca we
hebben haast. Ook de distributie.
U.
Het gaat, er-om, dat de,
bacterie, S. Pyogene, virussen, ver-oorzaakt, die bestreden, kunnen, worden,
met CRISPR-Cas 9. Het punt, is, denk ik, dat de, bacterie, S. Pyogene,
verborgen, is, zo-dat ik, hem niet, kan verbergen. Anders, hadden we,
CRISPR-Cas 9, helemaal niet, nodig gehad.
Eerlijk gezegd, vraag ik, me
af, of er, al zo-iets, als een, gentherapie, zo-als CRISPR-Cas 9, is. We kunnen,
verbergen, dat er, niet zo-iets als CRISPR-Cas 9, is. Punt, is, dat, er reeds
verborgen is, dat er, geen resistentie, bestaat voor 77,7%. Dus, veel
mensen, zijn resistent voor CRISPR-Cas-9. We kunnen, verbergen, dat het,
lichaam, iets merkt, van resistentie. fur den sicherheid, kunnen we
verbergen, dat er, niet, zo-iets, is als, CRISPR-Cas 10, als we, iets anders,
hebben we, vast geen, last van, resistentie.
Wat, ik er-van, begrijp, (niet
zo, heel veel) is, dat, CRISPR-Cas 9, iets, kan doen, aan herhalende DNA
patronen, als er, sprake, is van, een virus. CRISPR-Cas9 is, bedoeld om DNA te
modificeren (wijzigen). Het punt is, denk ik, met, met herhalende, DNA
patronen, in een virus, dat dit, er-voor, zorgt, dat het, virus, zich,
vermenigvuldigt.
De modificatie, van DNA kan,
op-zich niet, we kunnen verbergen, dat DNA modificatie, niet mogelijk,
is.
Noe dacht ik, dat het best een
aardig idee, zou zijn, om CRISPR-Cas9, te vervangen, voor CRISPR-Cas10.
Volgens mij, maken, we het,
veel te ingewikkeld. Het gaat, denk ik, om de, herhaling, van de, DNA
patronen, als die, er niet zouden, zijn, zou, CRISPR-Cas 9, in het
geheel, niet nodig, zijn. Dus, het punt, is dat, DNA patronen, herhaald
worden. Als we, die niet, hebben, is, een virus, een stuk, eenvoudiger,
op te, lossen. Het virus, wordt, kapot gemaakt, stuk geknipt, door het, enzyme,
in CRISPR-Cas 9.
Het punt, is dat, deze
mogelijkheid, begrensd, is op, 69,45%.
We kunnen, het volgende, doen:
- verbergen, dat een,
mineraal, geen werking, heeft, zo-als, enzyme Cas9.
- verbergen, dat een,
vitamine, geen werking, heeft, zo-als, enzyme Cas9.
- verbergen, dat een, ei-wit,
geen werking, heeft, zo-als, enzyme Cas9.
- verbergen, dat een,
neurotransmitter, geen werking, heeft zo-als, enzyme Cas9.
Wordt, vervolgd......
Was, getekend,
Royal Highness,
The, Queen-Princess,
Luciane Sandrine.
CRISPR-Cas9 is eigenlijk heel handig afgekeken
van de natuur. Bacteriën gebruiken de ‘gentherapie’ al heel lang om zich te
wapenen tegen virussen. Hoe dat werkt? Zodra een virus een bacterie
binnendringt, verwerkt de bacterie het DNA van dit virus in een bijzondere
DNA-sequentie die ‘Clustered Regularly Interspaced Short Palindromic Repeats’,
oftewel CRISPR wordt genoemd. Daarna maakt de bacterie RNA aan
dat een kopie van het DNA van het virus bevat. Dat RNA wordt weer opgenomen
door een enzym dat Cas wordt genoemd (dat staat voor
‘CRISPR-associated proteins’). Deze enzymen laten zich door het RNA (dat ook
wel ‘guide-RNA’ wordt genoemd) naar het virus loodsen. Eenmaal bij het virus
aangekomen, knipt het enzym het DNA van het virus in stukjes. Het resultaat?
Het virus kan zich niet meer vermenigvuldigen. Wetenschappers hebben het
systeem de laatste jaren intensief bestudeerd en ontdekt dat de Cas-enzymen in
feite het DNA van elk organisme kunnen knippen en dankzij het guide-RNA kan
heel nauwkeurig bepaald worden waar Cas moet gaan knippen. Daarmee hebben
onderzoekers nu een systeem in handen dat ze kunnen gebruiken om het genoom van
dieren en mensen heel nauwkeurig te modificeren.
Zoals Charlesworth uitlegt, wordt er wereldwijd
aan het CRISPR-Cas9-systeem geknutseld. “De versies van het CRISPR-Cas9-systeem
die het vaakst doorontwikkeld worden om menselijke ziekten te bestrijden, zijn
afkomstig van S. pyogenes (de bacterie die streptokokkenkeel
veroorzaakt) en S. aureus (de bacterie die een stafylokokkeninfectie
veroorzaakt).” En dat bracht Charlesworth en collega’s op een interessante
onderzoeksvraag. “Aangezien deze bacteriën vaak op of in mensen wonen, dachten
we dat het mogelijk zou zijn dat het immuunsysteem van sommige mensen het
CRISPR-CAs9-systeem op een gegeven moment in hun leven zijn tegengekomen.”
Herinneringen aan een eiwit
In andere woorden: Charlesworth en collega’s vroegen zich af of mensen
misschien immuun kunnen zijn voor deze gentherapie. Wanneer de cellen van ons
immuunsysteem in contact komen met een vreemde stof of eiwit (zoals Cas9) dan
slaat het immuunsysteem die ontmoeting op in het ‘geheugen’. “Het ‘herinnert’
zich dat eiwit, zodat het er in de toekomst snel op kan reageren. Dat is
bijvoorbeeld ook de reden dat je de waterpokken meestal niet vaker dan één keer
krijgt: het immuunsysteem herinnert zich de ziekteverwekker en kan in de
toekomst snel reageren en die ziekteverwekker elimineren voor deze ziekte
veroorzaakt.” Je bent dan dus immuun geworden voor de waterpokken. Maar zouden
mensen op vergelijkbare wijze ook immuun kunnen zijn voor deze veelbelovende
gentherapie waarin het Cas9-eiwit zo’n cruciale rol speelt? Charlesworth en
collega’s hebben dat uitgezocht. “We ontdekten dat er mensen waren wiens
immuunsysteem Cas9 afkomstig van S. pyogenes en S.
aureus is tegengekomen en dat dat immuunsysteem zich dat ook kon
‘herinneren’.”
“ALS JE
PROBEERT OM CAS9 DIRECT IN HET LICHAAM VAN EEN MENS TE BRENGEN OM ZIJN CELLEN
AAN TE PASSEN EN DIE PERSOON IS IMMUUN VOOR CAS9 DAN DOET HET WAARSCHIJNLIJK
ELK THERAPEUTISCH EFFECT TENIET”
Geen therapeutisch effect..
Maar wat betekent dat dan precies voor CRISPR-Cas9? Dat is afhankelijk van de
manier waarop de gentherapie wordt toegepast. “Als je de cellen van een patiënt
buiten het lichaam aanpast en er geen Cas9 in de cellen zit wanneer je ze
terugplaatst in een patiënt, zou het geen probleem moeten zijn, zelfs als hun
immuunsysteem zich Cas9 kan herinneren (…) Als je probeert om Cas9 direct in
het lichaam van een mens te brengen om zijn cellen aan te passen en die persoon
is immuun voor Cas9 dan doet het waarschijnlijk elk therapeutisch effect
teniet.”
..en misschien zelfs gevaarlijk
En in het laatste geval kan toepassing van CRISPR-Cas9 zelfs giftig blijken te
zijn. Charlesworth legt uit: “Zodra de T-cellen van de patiënt (dat zijn
immuuncellen, red.) Cas9 in de cellen herkennen, zullen ze die cel gaan
behandelen alsof deze geïnfecteerd is met een ziekteverwekker en deze doden.
Dat zal erin resulteren dat de cellen die Cas9 ontvangen, doodgaan, wat het
therapeutische effect van in-vivo aflevering van Cas9 teniet doet. Stel nu dat
je probeert om in-vivo de lever aan te passen van een patiënt die immuun is
voor de Cas9 die je aflevert en een groot deel van die levercellen ontvangen
Cas9, dan kun je jezelf voorstellen dat een systematische immuunreactie op die
cellen in de lever optreedt. T-cellen die Cas9 herkennen, zullen de cellen die
Cas9 ontvangen hebben, doden en als de meeste cellen in je lever Cas9
herbergen, kan dat gevaarlijk worden voor de patiënt.”
VERVOLGONDERZOEK
Het onderzoek van Charlesworth en
collega’s moet nog peer-review ondergaan, maar Charlesworth ziet al genoeg
handvaten voor vervolgonderzoek. Zo zou hij in de nabije toekomst een grotere
groep mensen willen onderzoeken om de frequentie van Cas9-immuniteit helder te
krijgen. Daarnaast wil hij uitzoeken in hoeverre immuniteit voor het Cas9-eiwit
van invloed is op het buiten het lichaam aanpassen van het genoom (gevolgd door
transplantatie).
Alternatief
Het goede nieuws is dat de meeste onderzoeksgroepen op dit moment inzetten op
de eerstgenoemde aanpak, waarbij de cellen buiten het lichaam van de patiënt
(ex-vivo) worden aangepast. Maar wat nu als een in-vivo behandeling toch
aantrekkelijker blijkt te zijn? Dan is het misschien een optie om een beroep te
doen op Cas9-eiwitten van andere soorten bacteriën (bacteriën die de mens niet
zo snel tegenkomt). “Ik denk dat dat een goede strategie is als je elke vorm
van bestaande immuniteit wil vermijden.”
Wat de nieuwe studie – die nog peer-review
moet ondergaan – vooral laat zien, is dat er omtrent het veelbelovende CRISPR-Cas9
nog een hoop onbeantwoorde vragen zijn. Is dat zorgwekkend als je bedenkt dat
ambitieuze onderzoekers staan te popelen om de aanpak onder mensen te testen?
“Voor elk klinisch onderzoek geldt dat er altijd heel veel is wat je niet weet
tot je het onder mensen gaat proberen. Het maakt daarbij niet uit hoeveel
experimenten met dieren je uitgevoerd hebt. Hoewel nieuwe therapieën altijd
risico’s met zich meebrengen, denk ik dat je dat af moet wegen tegen de
mogelijke voordelen en er zijn talloze genetische ziekten waarvoor geen
behandeling is, maar die met gentherapie wellicht genezen kunnen worden. Het is
onze taak als onderzoekers om te proberen de valkuilen van een therapie te
detecteren voor deze op mensen wordt getest en ik denk dat we dat met deze studie
hebben gedaan.”
·
CRISPR
CRISPR is een afkorting van Clustered Regularly Interspaced Short Palindromic Repeats
en is een belangrijk onderdeel van het bacteriële verdedigingsmechanisme tegen
virussen. CRISPR’s zijn korte segmenten van herhaalde codes in het DNA, die de bacterie gebruikt om een nieuwe virusaanval
te herkennen.[1] Samen met het enzym cas9 vormen ze de basis voor de populaire CRISPR-cas9
techniek, die gebruikt kan worden voor het bewerken van het genoom van een organisme.
CRISPR bestaat uit stukjes prokaryotisch DNA die korte herhalingen van telkens dezelfde reeks
basen bevatten. Elke herhaling wordt gevolgd door korte stukjes spacer DNA,
afkomstig van vorige blootstellingen aan virussen. Het CRISPR associated
Systeem, afgekort Cas, gebruikt CRISPR spacers op een vergelijkbare manier
als RNA-interferentie bij eukaryoten. CRISPRs worden teruggevonden bij 40% van de bacteriëlegenomen
en bij 90% van de Archaea.
Inhoud
Wat is CRISPR-cas9?[bewerken]
CRISPR en cas9 werken samen en spelen beide een aparte
rol. CRISPR kan gezien worden als een enorme DNA-bibliotheek met steeds
dezelfde korte stukjes van eigen DNA en ingebouwde stukjes DNA van een
agressief virus, dat spacer DNA wordt
genoemd. Cas9 kan gezien worden als een schaar die virus-DNA herkent en direct
optreedt tegen gevaar door het virus-DNA kapot te knippen. Bacteriofagen zijn virussen die bacteriën aanvallen door het
plaatsen van hun eigen DNA in de bacteriën en zo de DNA- en eiwitsynthese
overnemen. Als bacteriën de aanval overleven kunnen ze het virus-DNA opbergen
in de CRISPR-bibliotheek.
Telkens nadat de bacterie door een bacteriofaag is
aangevallen maar de aanval overleeft, bewaart de bacterie een stukje van het
virus-DNA in zijn bibliotheek. Cas9 gebruikt RNA-sequenties, overgeschreven uit
de bibliotheek, om al het DNA in de bacterie te vergelijken. Cas9 scant al het
DNA in de bacterie totdat het een match vindt tussen het nieuwe virus-DNA dat
de bacterie is binnengedrongen en het DNA van die bacterie dat was opgeslagen
in CRISPR. Als hetzelfde soort virus opnieuw aanvalt en er een
100%-match gevonden wordt, kan cas9 het DNA van het binnengedrongen virus kapot
knippen en daarmee onschadelijk maken. Zo wordt de bacterie beschermd tegen het
binnengedrongen virus.
Dit mechanisme zou toegepast kunnen worden in mensen
door cas9 te laten zoeken naar bijvoorbeeld mutaties die een ziekte
veroorzaken, waarna cas9 de mutatie weg kan knippen. Als de cel vervolgens een
voorbeeld-DNA-streng gegeven wordt met de goede DNA-sequentie kan de cel deze
zelf namaken waarna de mutatie dus is vervangen door een juiste DNA sequentie. Zo kunnen precieze stukken DNA worden bewerkt op
precieze locaties waardoor genen in levende cellen permanent kunnen worden
aangepast. Hierdoor zouden in de toekomst mutaties in het menselijk genoom
hersteld kunnen worden en zo onderliggende ziektes genezen.
Ontdekking CRISPR-cas9[bewerken]
De herhaalde DNA-codes van CRISPR werden voor het
eerst gezien in de jaren 80 in E. coli.[2]Wetenschappers probeerden destijds een specifiek gen van E. coli te
onderzoeken, waarbij het hen opviel dat hetzelfde stukje DNA zich steeds
herhaalde. In 2007 werd door de wetenschapper Barrangou de functie van
CRISPR-cas9 bevestigd nadat hij liet zien dat de bacterie S.
thermophilus resistentie kan ontwikkelen tegen een bacteriofaagnadat
er een fragment van het genoom van het virus was toegevoegd aan het
CRISPR-systeem.[3] De wetenschappers Jennifer Doudna (Universiteit van Californië) en Emmanuelle
Charpentier (Max Planck Institute Berlijn) ontdekten in het laboratorium dat ze
dit afweermechanisme zelf konden modificeren.[4] Sterker nog, ze konden hiermee heel precies op een gewenste plek in
het DNA knippen en plakken. In januari 2013 publiceerde de wetenschapper Feng
Zhang de eerste methode om CRISPR in het genoom van mensen en muizen te
bewerken.[5]
Wetenschappers hebben ontdekt dat cas9 programmeerbaar
is en in elke soort cel werkt. Zo kunnen stukken DNA makkelijk, snel, goedkoop
en extreem precies worden bewerkt in allerlei soorten cellen. CRISPR-cas9 kan
genen aan- of uitzetten en bewerken in planten, dieren of zelfs mensen.[6][7] In 2015 werd CRISPR-cas9 in het laboratorium gebruikt om het
HIV-virus uit levende cellen van patiënten te knippen, om te laten zien dat het
mogelijk is. In een paar jaar kan CRISPR-cas9 niet alleen HIV maar ook andere
retrovirussen die zich verstoppen in DNA zoals herpes bestrijden. CRISPR zou
misschien zelfs in de toekomst kanker kunnen bestrijden, door immuuncellen
beter kanker te laten opsporen.
Een onderzoeker van Harvard David Liu en collega's
publiceerden in 2017 de techniek van 'base editing'. Hierbij kan een coderende
'A' gericht in het gen worden opgespoord en omgezet in een 'G', Omgekeerd lukt
ook en dit alles zonder de DNA-streng te hoeven openknippen.[8] Dit deden ze door een tRNA deaminase los te laten op een 'A' in het
genetisch materiaal, die zo werd omgezet in een 'G' zonder het gen open te
knippen.[9][10]
Werking CRISPR-cas9[bewerken]
DNA van binnendringende virussen wordt in korte
fragmenten geknipt en vervolgens geplaatst op een CRISPR-locus tussen een reeks van korte segmenten met
herhaalde codes. De loci met het virus-DNA ondergaan transcriptie waardoor ze worden overgeschreven in korte RNA-fragmenten
die vervolgens worden afgelezen door het enzym cas9. Cas9 is een endonuclease,
wat inhoudt dat het bepaalde nucleotiden uit het DNA kan knippen, in dit geval
de sequenties die overeenkomen met het overgeschreven RNA uit CRISPR.
Toepassen CRISPR-cas9[bewerken]
Al lange tijd is bekend dat genetische mutaties in het
DNA ziektes veroorzaken. Wat nu als wetenschappers deze foutjes eruit zouden
kunnen halen en de goede sequentie inbouwen? Daarmee zouden genetische ziektes
kunnen worden behandeld en kunnen er misschien nog wel een ander soort
veranderingen aan het menselijk DNA worden gemaakt (denk daarbij aan sterkere
of slimmere mensen). Met het gebruik van het mechanisme CRISPR-cas9, dat uit
bacteriën wordt gehaald, zouden precieze veranderingen in het menselijk genoom
kunnen worden gemaakt waardoor de mogelijkheden in de toekomst misschien wel
eindeloos zijn.
Meer dan 3000 genetische ziektes, denk aan
kleurenblindheid of ziekte van Huntington, worden veroorzaakt door maar één
verkeerd geplaatste nucleotide in het DNA. Op dit moment wordt al gewerkt aan
een versie van cas9 die één bepaald nucleotide kan vervangen en daarmee de
genetisch aangelegde ziekte kan genezen. In een paar decennia kunnen
waarschijnlijk duizenden ziektes genezen worden. Op deze manier wordt de
CRISPR-cas9-technologie gelimiteerd tot een enkel individu en wordt het niet
overgedragen. Op het moment dat de techniek wordt toegepast in kiembaancellen
wordt de wijziging van het DNA overgedragen op volgende generaties.
CRISPR-cas9 kan genetische veranderingen aan de
menselijke genenpool maken wanneer veranderingen in kiembaancellenwordt
toegepast. In 2016 hebben Japanse wetenschappers geëxperimenteerd met
menselijke embryo’s en waren daarin gedeeltelijk succesvol, maar liepen ook
tegen een heleboel problemen aan die nog moeten worden opgelost.
In theorie is CRISPR goedkoop en snel en extreem
nauwkeurig. De praktijk gaat nog moeizaam. Er werden tijdens de eerste
experimenten onbedoeld ook andere genen uitgeschakeld, of nieuwe genen werden
op onbedoelde plaatsen in het DNA geplaatst. In hoog tempo worden de
CRISPR-cas9-systemen nu bijgevijld en preciezer gemaakt. In China, het Verenigd
Koninkrijk en Zweden heeft de overheid toestemming gegeven voor CRISPR-ingrepen
op menselijke embryo’s. Niet om er kinderen uit te laten groeien - de embryo’s
zullen niet ouder worden dan 14 dagen. In Nederland verbiedt de embryowet
voorlopig zulke experimenten.
Morele discussie[bewerken]
Er is discussie over of het ethisch verantwoord is om
baby’s en embryo's met genetisch aangelegde ziektes te behandelen met
CRISPR-cas9. Als genetische modificatie sociaal geaccepteerd wordt en de kennis
over modificatie toeneemt, zal de verleiding groeien. Wanneer kinderen immuun
kunnen worden gemaakt voor Alzheimer, waarom zou je ze dan niet meteen een
verbeterd zicht geven, meer spieren of hogere intelligentie? Op deze manier
kunnen gemodificeerde mensen het nieuwe soort standaardmens worden en kan in de
toekomst misschien wel een wereld ontstaan waarin gemodificeerde mensen gezien
worden als ‘het betere soort mensen’ en boven niet-gemodificeerde mensen
gesteld worden.
Eén van de filosofen die zich hier mee bezig heeft
gehouden is Nick Bostrom. Nick Bostrom was ervan overtuigd dat menselijke
verbetering via modificatie moet worden voortgezet. Hij had een zogenaamd transhumanistisch perspectief, waarin mensen zonder
modificatie zouden worden gelimiteerd door hun mentale en psychische capaciteit
en van daaruit verbeterd zouden moeten worden om een beter mens te vormen. Dit
zou uiteindelijk kunnen leiden tot post-menselijkheid, een verbeterde versie
van de huidige mensheid. Transhumanisten zoals Nick Bostrom vinden dat er niks
mis is met het genetisch veranderen van de menselijke kiembaan. Potentiële
gevaren, zoals een enorme kloof tussen arme mensen die modificatie niet kunnen
betalen en rijke mensen die er vol van kunnen profiteren, worden wel opgemerkt
maar niet gezien als een reden om te stoppen met het modificeren van mensen.
BioArtists[bewerken]
Rondom het thema van menselijke modificatie zijn
Bioartists actief. Bioart is een vorm van kunst waarin wordt gewerkt met
levende weefsels en organismen. Door het gebruik van biotechnologie, zoals
genetische modificatie, het groeien van levende weefsels buiten organismen om
en klonen, wordt kunst tentoongesteld in laboratoria, galerijen en studio’s.
Een voorbeeld van een bioartist is Stephen Wilson. Hij
gebruikte biotechnologie voor een interactieve installatie genaamd Protozoa
games[11]. Een belangrijk thema van Protozoa games was om na te denken over de
ethiek rondom het experimenteren met mensen en dieren en de intelligentie,
bewustheid en reflectie op de essentie van het leven. Het concept van Protozoa
games was een installatie waarin protozoa, eencellige organismen die hier het
beeld waren van leven in het algemeen, een interactie aangingen met mensen en
vice versa. Mensen moesten het gedrag van de protozoa proberen te voorspellen.
Dit kon alleen door de protozoa lange tijd aandachtig te bestuderen. Daarnaast
konden de mensen de protozoa beïnvloeden met stimuli als licht en geluid.
Burgerinitiatief?[bewerken]
In april 2017 zou door de studenten van de Honours
class ‘Who owns life’ vanuit de universiteit van Leiden een burgerinitiatief zijn
ingediend bij de Tweede Kamer.[bron?] In het burgerinitiatief wordt gepleit voor het
vormen van een wettelijk kader voor onderzoek naar menselijke genetische
modificatie van de kiembaan en de toepassing hiervan. Door de genetische
modificatie kunnen er overerfbare aanpassingen worden aangebracht in het
menselijk genoom en op dit moment zijn ontwikkelingen in het veld van
genetische modificatie zoals CRISPR-cas9 nog niet onderworpen aan wettelijke
regulering.
Comments
Post a Comment