T was, me toch, n nacht. Die Ma-cron eh. Eerst was hij hier, was heel ge-zellig. Later, ook was iets minder, ge-zellig. Werd ik, me toch ver-kracht door politici. Weer later, werd ik, ge-sedeerd door iemand die op mijn huis-arts leek. Ik was, hele-maal de weg kwijt. Er-voor of er-na, weet ik nog veel. Er-voor, zegt de huis-arts net. Hoe weet hij da? Zou wel, logisch wezen eigen-lijk. En-fin er waren spinnen, in m´n bed. Als klap, op de vuur-pijl, viel van-morgen, mijn papegaay, op mijn hoofdje. Ik dacht, nog ´´o jee, de mei-ose´´. Keken, die Schwesterinnetjes me toch daaps, aan.
Any-way ze wisten, da ik, van-daag da vaccinnetje ging maken. Ik zweer, t jellie, ze proberen, me te ver-nietigen, zo-da ik die Corona nie kan doen. So-wie-so. Ik doe, ´t elke dag. Da vaccinnetje = al af natuurlijk. Kwader kunnen, ze me, nie krijgen zeg. Fuck jally! Ze zeggen, of-te-wel t be-staat nie, of-te-wel Uwenasseres kunt er niets aan doen. Aha. Kan iemand, mij dan s ff uit-leggen, waar-om ze zo ver-domd veel moeite doen? We all-ready prevailed!
Uwenasseres.
Comments
Post a Comment